Persian
English (United States)
Central Kurdish
Arabic (Iraq)
نوع عمل سیستو سکوپی به تشخیص پزشک و شرایط بیمار و علت انجام آن وابسته است.
در سیستوسکوپی وسیله ای از راه مجرای ادرار وارد مثانه می شود. سیستوسکوپی اطلاعات با ارزشی از مجراری ادرار، پروستات و مثانه به پزشک می دهد.
تومور های مثانه از نوع مخملی شکل که با هیچ وسیله ای قابل تشخیص نیستند به راحتی بوسیله سیستوسکوپی قابل تشخیص هستند. بیمارانی که باید عمل پروستات شوند ، قبل از عمل حتما باید سیستوسکوپی شوند.التهاب های مثانه کاملا بوسیله سیستوسکوپی قابل تشخیص هستند.
از سیستوسکوپی برای تشخیص، بررسی و درمان مشکلاتی که بر مثانه و مجرای ادرار تاثیر گذاشتند استفاده می شود. پزشک معالج شما ممکن است این روش را برای موارد زیر پیشنهاد کند:
پزشک شما ممکن است از یک پروسه ثانوی به نام اورتروسکوپی به صورت همزمان به همراه سیستوسکوپی استفاده کند. اورتروسکوپی از یک اسکوپ کوچک تر برای آزمایش لوله هایی که ادرار را از کلیه شما به سمت مثانه منتقل می کنند استفاده خواهد کرد.
عوارض و مشکلات سیستوسکوپی می توانند شامل موارد زیر باشند:
به شکلی بسیار نادر، سیستوسکوپی می تواند جرم هایی را وارد مجرای ادرار شما کرده که منجر به عفونت می شوند. برای جلوگیری از بروز عفونت، پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند تا قبل و بعد از سیستوسکوپی مصرف کنید.
فاکتور های ریسکی برای ایجاد عفونت مجاری ادراری پس از سیستوسکوپی می تواند شامل سن بالا، سیگار کشیدن و آناتومی غیر نرمال مجرای ادراری شما باشد.
بیشتر بخوانید : عفونت بیضه
سیستوسکوپی ممکن است منجر به وجود کمی خون در ادرار شما شود. خون ریزی شدید به ندرت در این حالت اتفاق می افتد.
شما ممکن است در ناحیه شکم درد احساس کنید و یک حس سوزش در حین ادرار داشته باشید. این علائم عموما متعادل هستند و کم کم پس از پروسه درمانی ضعیف می شوند.
اگر هر کدام از موارد زیر را پس از انجام سیستوسکوپی تجربه کردید، خیلی سریع با پزشک خود تماس بگیرید و یا به نزدیک ترین مرکز اورژانس خود مراجعه کنید:
ممکن است از شما خواسته شود تا:
از از یک مسکن درون وریدی (IV) یا بی هوشی عمومی در حین سیستوسکوپی استفاده می شود، برای دوره نقاهت و بهبود خود برنامه ریزی کنید. بهتر است از فردی بخواهید شما را بعد از انجام پروسه به خانه برساند، پس از رانندگی کردن خودداری کنید.
یک سیستوسکوپی ساده و سر پایی تا حدود ۱۵ دقیقه به طول می انجامد. وقتی که این کار در داخل یک بیمارستان به کمک مسکن یا بی هوشی عمومی انجام می شود، ممکن است این زمان به ۳۰ دقیقه برسد.
سیستوسکوپی شما ممکن است شامل پروسه زیر باشد:
از شما خواسته می شود مثانه خود را تخلیه کنید: سپس باید بر روی یک میز خاص بر روی پشت خود دراز بکشید. شما در حالتی قرار خواهید گرفت که پاهایتان به کمک بند هایی در بالا قرار می گیرند و زانوهایتان خم می شوند.
ممکن است به مسکن و بی هوشی نیاز داشته باشید یا شاید هم خیر. اگر یک آرام بخش یا مسکن دریافت کردید، حس خواب آلودگی و ریلکس بودن در حین سیستوسکوپی خواهید داشت اما باز هم هوشیار خواهید بود. اما اگر از بیهوشی عمومی استفاده شود، از انجام پروسه درمانی مطلع نخواهید بود. هر دو نوع دارو به کمک رگ های درون دست شما وارد بدنتان می شوند.
پزشک معالج سیستوسکوپ را وارد بدن می کند: یک ژل بی حس کننده به مجرای ادرار شما مالیده می شود تا از بروز درد در حین وارد شدن سیستوسکوپ جلوگیری کند.
پس از صبر کردن به مدت چند دقیقه برای بی حس شدن، پزشک معالج با دقت سیستوسکوپ را از نوک آلت تناسلی، وارد مجرای ادرار شما می کند، در اینجا از کوچک ترین سیستوسکوپ ممکن استفاده می شود.
اسکوپ های بزرگ تر ممکن است برای گرفتن نمونه بافت های درون بدن یا وارد کردن ابزار های جراحی به مثانه مورد استفاده قرار گیرند.
